نگاه
اندوه که از حد بگذرد جایش را میدهد به یک بیاعتنایی مزمن.
دیگر مهم نیست: بودن یا نبودن؛ دوست داشتن یا نداشتن.
آنچه اهمیت دارد حس رخوتناک کشداری است که دیگر تو را به واکنش
نمیکشاند و در آن لحظه در سکوت فقط نگاه میکنی و نگاه میکنی
و نگاه...
+ نوشته شده در یکشنبه پنجم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 20:6 توسط gharibeh
|
مـــن شهــرزاد قصــه هــاي خـــودم هستـــم